NEW YEAR 2014

HAPPY NEW YEAR 2014

EXPO2020

EXPO2020 AT DUBAI ,UAE                                                            اکسپو 2020 در دبی ،امارات عربی متحده

رنجرور

 

رنجرور یـا RANGE ROVER یک خـودرو شـاسی بـلند سواری شهری ـ بیابانی(Off-Road) لوکس یـا بـه عبـارت دیـگر یـک خـودرو SUV است (Sport Utility Vehicle) . موتور این خودرو از ابتدای تولید تا سال ۲۰۰۲ هشت سیلندر V۸ بنزینی بوده ‌است. این خودرو ساخت کمپانی انگلیسی روور می‌باشد.
 

تاریخچه لندرور و تولید رنجرور

 

 

 

 

تولید لندرور به زمانی بازمی‌گردد که جنگ جهانی دوم باتمام تلفات و ویرانیهایش پایان گرفته بود و کـارخانه روور هم که در سـالی هـیل انگلستان واقع شده بود مانند بسیاری از کارخانه‌های دیگر با پایان گرفتن جنگ می‌بایست سیاست جدیدی را برای تولیدات خود اعمال می‌کرد. این کارخانه که در آن زمان به تولید اتومبیل موریس مشغول بود و در کنار آن مقداری از لوازم و ماشین‌آلاتی را که در شرایط جنگ مورد نیاز بود نیز تولید می‌نمود، با پایان گرفتن جنگ تصمیم به تولید وسیله نقلیه‌ای گرفت که بتوان با صادر کردن آن قسمتی از نیاز وارداتی خود را نظیر مواد اولیه تأمین کند و همچنین خودرو تولید شده برای فعالیتهای عمرانی پس از جنگ نیز مفید واقع گردد.
برحسب تصادف (یا از روی خوش شانسی) آقای موریس ویلکس (سرمهندس کارخانه) به همراه برادرش تصمیم به طراحی و تولید یک اتومبیل چند منظوره دو دیفرانسیل گرفتند که بتوان آن را جایگزین اتومبیل دو دیفرانسیل آمریکایی جیپ ویلیز که در آن زمان یعنی سال ۱۹۴۷ اولین و تنها خودرو دو دیفرانسیل بود، بکنند.

 

 

 

 

بعد از گذشت پنج ماه اولین نمونه این تولید جدید که لندرور نامیده می‌شد، حاضر شد. زمان در تولید این خودرو بسیار حائز اهمیت بود زیرا می‌بایست برای بقای کارخانه هرچه زودتر به بازار جهانی راه پیدا می‌کرد و سرانجام در سی‌ام آوریل ۱۹۴۸ برای اولین بار در نمایشگاه جهانی خودرو در آمستردام، لندرور به جهانیان معرفی شد.این خودرو به زودی نظرها را متوجه خود نمود زیرا دارای ویژگیهای خاصی بود، خودرویی چندمنظوره بود که جزئیات زیادی در طراحی آن رعایت شده بود. جنس بدنه آن از آلومینیوم بود و این مسأله باعث جلوگیری از زنگ‌زدگی و پوسیدگی در اثر رطوبت می‌شد.لندرور دارای موتوری چهارسیلندر بود که توسط گیرباکسی چهارسرعته نیرو را به چهار چرخ منتقل می‌کرد و در کنار آن از گیرباکس کمک نیز سود می‌جست، بنابراین دارای چهار دنده سبک و یک دنده عقب و چهار دنده سنگین و یک دنده عقب سنگین بود.فیلتر هوای روغنی که برای آن در نظر گرفته شده‌بود از ورود کوچک‌ترین ذرات غبار به درون موتور جلوگیری می‌کرد و به‌کار رفتن سیستم آب تحت فشار درون سیستم خنک‌کننده موتور پدیده‌ای نو در آن زمان به حساب می‌آمد.سیستم ترمزدستی بر روی گاردان عمل می‌کرد بنابراین در شیب‌های تند با اطمینان کامل اتومبیل را در سرجایش میخ‌کوب می‌کرد.از دیگر ویژگی‌های این خودرو تعبیه قسمتی مخصوص برروی گیربکس بود که توسط آن می‌شد نیروی موتور را برای به ‌کار اندازی دستگاههای مختلفی نظیر پمپ‌های آب، ژنراتورهای مختلف، وینچ گاردانی (مکانیکی) و بسیاری نیازهای دیگر استفاده نمود.تمام این پارامترها به اضافه دسترسی آسان به قسمت‌های مختلف خودرو جهت تعمیرات و نگهداری آسان آن، این خودرو را متمایز کرده بود و همین تمایز باعث شد تا ایده‌های مختلفی برروی این خودرو شکل بگیرد، از اتومبیل آتش‌نشانی تا وسیله‌ای برای سم‌پاشی زمینهای کشاورزی و حتی تبدیل آن به یک نوع Hovercraft و یا لکومتیوی کوچک برای کارهای سبک برروی ریل راه‌آهن. با توجه به این مطالب می‌توان دریافت که لندرور اتومبیلی بود که از ابتدا با هدف چندمنظوره بودن ساخته ‌شده بود. در زمانی که برادران موریس در کارخانه خود سرگرم ساخت و تغییرات جدید برروی این خودرو بودند، افراد ماجراجوی بسیاری با استفاده از این خودرو به مناطق ناشناخته سفر می‌کردند. لازم به‌ ذکر است که در بسیاری از مناطق دورافتاده اولین خودروئی که مردم با آن آشنا شدند لندرور بود.
در سال ۱۹۶۷ کمپانی روور تصمیم گرفت خودرویی چند منظوره (شهری ـ بیابانی) ولی راحت تر و لوکس تر از لندرور که خودرویی بسیار خشن بود طراحی کند در نتیجه اقدام به طراحی خودرویی کرد که بعدهابه نام RANGE ROVER شناخته شد.
از سال ۱۹۷۰ که رنجرور پا به عرصه وجود نهاد، الگوی تمام سازندگان خودروهای Sport Utility Vehicle) SUV) نسل جدید لوکس (شهری ـ بیابانی) سراسر جهان گشت. درتولیدات SUV سایر خودرو سازان همواره ردپایی از ایده های به کار رفته در رنجرور به چشم می خورد به نحوی که رنجرور را در دسته خودرو های راهبر پیشتاز (Flagship Vehicles) قرار داده است. بنا بر مستندات کارخانه روور تعداد بیست و شش عدد خودرو پروتو تایپ و چهل عدد رنجرور پیش تولید از ابتدای سال ۱۹۶۷ تا انتهای سال ۱۹۶۹ ساخته شده است که هنوز موجود می‌باشند.

 

 

رنجرور از ابتدا تولید تا حال حاضر در سه نسل به شرح زیر تولید شده است:
نسل اول از ۱۹۷۰ تا ۱۹۹۵
نسل دوم از ۱۹۹۶ تا ۲۰۰۳
نسل سوم از ۲۰۰۴ تا کنون
موتور مدلهای ساخت ۱۹۷۰ تا ۱۹۸۹ دارای حجم۳۵۲۸ سی سی و موتور مدلهای ساخت ۱۹۹۰ و ۱۹۹۱ دارای حجم ۳۹۴۷ سی سی و موتور مدلهای ۱۹۹۲ تا ۲۰۰۳ دارای حجم ۴۱۹۷ سی سی هستند و همگی ساخت کارخانه روور می‌باشند.در سال ۱۹۸۱ نوع چهار درب رنجرور به بازار آمد که بسیار مورد توجه قرار گرفت و بعداز سال ۱۹۸۴ جز در موارد خاص سفارشی، نوع دو درب رنجرور دیگر به صورت انبوه تولید نگردید.
در سال ۱۹۸۶ نوعی موتوردیزل چهار سیلندر خطی ساخت ایتالیا با حجم ۲۳۹۳ سی سی در روی بعضی از رنجرورها بنا بر سفارش نصب گردید که این موتور با موتور ۲۰۰TDi توربوشارژ روور در سال ۱۹۹۲ تعویض شد و نهایتاً موتورجدید سوپر شارژ ۳۰۰TDi ساخت روور در اواخر سال ۱۹۹۴ جایگزین قابل دو نمونه قدیم گشت.پس از سال ۱۹۸۶ هم سیستم سوخت رسانی رنجرور از کاربراتوری به انژکتوری با کنترل الکترونیکی ارتقا پیدا نمود. به مرور گیرباکس اتوماتیک نیز در سال ۱۹۸۲ (کرایسلر سه سرعته) و در سال ۱۹۸۵ (ZF چهارسرعته) به آپشن های رنجرور اضافه گردید.

 

 

از سال ۲۰۰۴ تـا ۲۰۰۸ موتورهای گوناگونی نظیر جـگوار و ب ام و (BMW) و فورد به ترتیب بر روی رنجرورها نصب شده است. مالکیت برند رنجرور از ابتدا تاکنون به شرح زیر بوده است:
۱۹۷۰−۱۹۸۶ بریتیش لیـلاند
۱۹۸۶−۱۹۸۸ گروه روور
۱۹۸۸−۱۹۹۴ سازمان هوا فضا بریتانیا
۱۹۹۴−۲۰۰۴ ب ام و (BMW)
۲۰۰۴−۲۰۰۸ فورد
۲۰۰۸ تاکنون تاتا موتورز

 

 

رانندگی با رنجرور بسیار لذت بخش است و احساس خوبی که به راننده دست می‌دهد ناشی از تسلط کامل و دید بسیار وسیع و قدرت موتور ۱۶۵ اسبی V۸ آن است. همچنین نرم بودن بی نظیر رنجرور در جاده‌های پر دست انداز نیز آن را جهت خیابان‌های پر از چاله و سرعت گیر شهرهای ایران ایده آل کرده‌است.رنجرور بسیار بادوام و قوی و قابل اعتماد است و می‌توان تعداد زیادی از انواع مدل‌های ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۹ آن را یافت که هنوز کاملاً سالم و سرحال هستند و در خیابان‌ها و جاده‌ها وکوه‌ها و بیابان‌های ایران می‌تازند. در صورتی که سایر خودرو‌های با سن و سال مشابه آنها، سالها است که از دور خارج شده‌اند.مدل‌های ۱۹۷۳ تا ۱۹۷۸ در ایران فراوان تر هستند و توسط دو شرکت مرتب و رایزن بطور رسمی قبل از انقلاب وارد ایران شده‌اند.

فورد

 

 

فورد، (به انگلیسی: Ford)‏ شرکت خودروسازی آمریکایی و چندملیتی مستقر در دیربورن، میشیگان از حومه شهر دیترویت می‌باشد.
این کمپانی در تاریخ ۱۶ ژوئن ۱۹۰۳ میلادی توسط هنری فورد تأسیس شد و امروزه علاوه بر خودروهای سواری و باری فورد، خودروهای لوکسی با مارک لینکلن هم تولید می‌کند. این شرکت از سال ۱۹۳۸ خودروهای لوکس ارزان قیمت‌تری با مارک مرکوری تولید می‌کرد، اما از سال ۲۰۱۱ تولید خودرو با این مارک را متوقف نمود.
فورد سهام اندکی از شرکت ژاپنی مزدا و کمپانی بریتانیایی استون مارتین را نیز در اختیار دارد. شرکت فورد در سال ۱۹۸۹ شرکت خودروسازی جگوار و در سال ۲۰۰۰ شرکت لندرور را خریداری نمود، اما در ماه مارس سال ۲۰۰۸ هر دو را به شرکت هندی تاتا موتورز فروخت. فورد بین سال‌های ۱۹۹۹ تا ۲۰۱۰ مالک شرکت سوئدی ولوو نیز بود.
شرکت خودروسازی فورد، هم‌اکنون دومین تولیدکننده خودرو در ایالات متحده آمریکا بوده و از پایان سال مالی ۲۰۱۱ به‌عنوان پنجمین خودروساز بزرگ جهان محسوب می‌شود. این شرکت در سال ۲۰۱۰ در فهرست فرچون ۵۰۰ در جایگاه هشتمین شرکت بزرگ در ایالات متحده شناخته شد. در حال حاضر شمار کارکنان شرکت فورد بیش از ۲۱۳ هزار نفر اعلام شده، که در ۹۰ کارخانه این شرکت در سراسر جهان، فعالیت می‌کنند.
 
 

تاریخچه

مرکز تحقیقاتی فورد، در آخن، آلمان

فورد فیرلین

۲۵امین سالانه فورد در کنبرا

فورد مدل ۶۸ ۷۷۰ کوپه سال ۱۹۳۶

فورد مدل ۷۸ ۷۶۰بی سال ۱۹۳۷

فورد اف۶۵۰ سال ۲۰۰۸

 

اولین خودروی جهان در شرکت فورد تولید شد. گرچه این شرکت در سال ۱۹۰۳ تأسیس شد، اما هفت سال پیش از آن، هنری فورد، بنیانگذار شرکت، به عنوان یک مهندس جوان و خلاق، اولین وسیله نقلیه چهار چرخ را ابداع کرده و ساخته بود. این وسیله که «چهارچرخ» (QUADRICYCLE) نامیده می‌شد، مانند یک قایق، با فرمانی رانده می‌شد و بدون اینکه امکان برگشت به عقب داشته باشد، با دو سرعت متفاوت حرکت می‌کرد.
فورد جوان پنج سال پیش از آن، یعنی در سال ۱۸۹۱ به عنوان یک مهندس در شرکت ادیسون در دیترویت کار می‌کرد. دو سال بعد که به جایگاه سرمهندسی ارتقا یافت، آنقدر پول کافی به دست آورده بود، تا به تکمیل تجارب شخصی خود در زمینه موتورهای احتراق داخلی بپردازد.
سال ۱۹۰۳ زمانی که هنری فورد با سرمایه ۲۸٫۰۰۰ دلار به همراه ۱۱ سرمایه‌گذار توافق‌نامه همکاری با ایالت میشیگان را گرفت، شرکت فورد تأسیس شد. کمتر از یک ماه بعد، اولین خودروی شرکت در دیترویت به یک دکتر فروخته شد.
مدل‌های تولیدی خودرو شرکت در ابتدا نام حروف الفبا انگلیسی را داشت و تا ۱۹ حرف تولید شد. پس از تولید خودروی فورد مدل ای^]، در سال ۱۹۰۸ معروفترین و ماندگارترین مدل خودروی شرکت، یعنی مدل فورد مدل تی به بازار آمد.
این خودرو سیاه رنگ، ساده و از نظر قیمت، مناسب بود. یک سال بعد که بیش از ۱۰۰ هزار دستگاه از این مدل تولید شد، قیمت خودرو از ۸۲۵ به ۳۶۰ دلار کاهش یافت. بهبود چشم‌گیر در کارایی تولید، به‌ویژه نصب و به‌کارگیری اولین نوار نقاله خط مونتاژ، در سال ۱۹۱۳ در شرکت دلیل اصلی این امر بود.
در سال ۱۹۱۴، تعداد کارکنان شرکت ۱۳٫۰۰۰ نفر بود، که ۳۰۰ هزار خودرو تولید می‌شد. در آن زمان بقیه ۲۹۹ خودروساز، با ۶۶٫۳۵۰ پرسنل، تنها ۲۸۰٫۰۰۰ خودرو تولید می‌کردند.
در سال ۱۹۱۸ نیمی از خودروهای ایالات متحده آمریکا، فورد مدل تی بود. سال ۱۹۲۲ شرکت بیش از یک میلیون خودرو از فورد مدل تی تولید کرد، که ۵۶ درصد تولید خودرو جهان بود. این مقدار در سال‌های بعد، به سالانه دو میلیون خودرو رسید. در سال ۱۹۲۰، فورد در هر دقیقه، یک خودرو تولید می‌کرد. در فاصله ۲۰ سال از تولید مدل تی، بیش از ۱۵ میلیون دستگاه از آن به فروش رفت.
در سال ۱۹۱۹ فورد و پسرش ادسل، که قصد توسعه شرکت را داشتند و با مقاومت سهام‌داران روبرو شده بودند، تمام سهام شرکت را خریدند. درهمین سال، هنری فورد، رهبری شرکت را به دست پسرش سپرد. یک سال بعد، شرکت برای حمل مواد و قطعات به کارخانه و آمادگی برای تولید انبوه، از راه‌آهن استفاده کرد. شرکت در سال ۱۹۲۵، شرکت موتور لینکلن را خرید و در دهه ۱۹۳۰ نیز بخش مرکوری برای خودروهای با قیمت متوسط، تأسیس شد.
ادسل فورد، برخلاف پدرش که به مکانیک علاقه و تاکید داشت، دوستدار طراحی بود. او اول بار در سال ۱۹۳۳ واحد طراحی را در شرکت فورد، دایر کرد، که حاصل کار آن، طراحی‌های نوین خودرو بود. در سال ۱۹۴۳، ادسل که از ۱۹۱۷ نایب رییس و از ۱۹۱۹ رییس هیئت مدیره شرکت فورد بود، درگذشت. هنری فورد مجدداً به صحنه اجرایی شرکت برگشت و رهبری را به دست گرفت. پس از انتظام کارها، رهبری شرکت به پسر ادسل و نوه هنری یعنی؛ هنری فورد دوم رسید. او تا سال ۱۹۷۹ قدرتمندانه در سمت مدیرعاملی شرکت، فعال بود و هشت سال بعد، درحالی‌که به‌عنوان رییس هیئت مدیره کمپانی فورد، عمل می‌کرد، درگذشت.
در این مدت اولین شرکت لیزینگ خودرو توسط فورد تأسیس شد. در سال ۱۹۸۸ فروش شرکت به ۳٬۵ میلیارد دلار رسید، که تا آن زمان بالاترین سطح در شرکت‌های خودروسازی محسوب می‌شد.
پس از مرگ هنری فورد دوم، پسر برادرش بیل فورد رهبری شرکت را در دست گرفت و باتوجه به تغییرات فضای صنعت خودروسازی، شرکت را در مسیر جدید هدایت کرد. در سال ۱۹۹۸ فورد اولین شرکت خودروسازی بود که استاندارد زیست محیطی ایزو ۱۴۰۰۱ را دریافت کرد. در سال ۲۰۰۱ حداقل ۹۰٪ درصد از تأمین کنندگان فورد، طرح اجرای این استاندارد را در برنامه داشتند و اکنون تمامی تأمین‌کنندگان به دریافت این گواهینامه نائل آمده‌اند.
ابداع خط تولید برای تولید انبوه، کاری که هنری فورد انجام داد، استفاده از نوار نقاله برای خط تولید و دستیابی به تولید انبوه خودرو از این طریق بود. درحقیقت به‌کارگیری همین خط تولید انبوه توسط فورد بود، که کاربرد عملی مدیریت علمی تیلور را، که به محور تخصص‌گرایی و تقسیم کار استوار شده بود، به نقطه اوج رساند.
گفته می‌شود که هنری فورد ایده خط تولید را، از مشاهداتی در کشتارگاه شیکاگو یاد گرفته بود. نکته دیگری که در کار فورد وجود داشت و محور تفکر او محسوب می‌شد، به‌وجود آوردن استاندارد واحد در تولید قطعات خودرو از طریق تأمین کنندگان مختلف بود.
این همان چیزی است، که امروزه نیز خودروسازان به آن تکیه و تأکید می‌کنند. فورد در بدو تأسیس تنها چهار تامین کننده داشت. با ورود خودروی مدل تی و تولید انبوه آن، تعداد تأمین کنندگان به سرعت افزایش یافت و در دهه ۱۹۵۰ به ۶۰۰۰ رسید.
در آن زمان اصطلاح ۶۰۰۰ شریک برای نامیدن این تأمین‌کنندگان از سوی شرکت فورد به کار برده می‌شد. گرچه روش تولید انبوه فورد با افزایش بهره‌وری منجر به دستیابی شرکت به سودهای کلان شد، اما مهارت‌ها و شایستگی‌های فردی، از میان رفت و به جای آن تولید بر پایه تقسیم‌بندی‌های دقیق و جزیی کار با حد و مرز کاملاً مشخص مطرح گردید.
او معتقد بود که افراد باید همان کاری را انجام دهند که برای آن استخدام شده‌اند. کارگران باید بدون تفکر مشغول به یک کار ویژه تکراری شوند. بدین جهت از فورد به عنوان کسی یاد می‌شود، که محیط کار را انسانیت‌زدایی (به انگلیسی: DE-HUMANIZE)‏ کرد. البته آنچه هنری فورد با ماشین‌آلات انجام می‌داد، نوه‌اش هنری فورد دوم با نیروی کار عمل می‌کرد و بدین ترتیب، به مرور زمان از خشکی و بی‌رحمی آن روش کاسته می‌شد.

موتور سیکلت هندا

 

 

صنایع موتور هوندا (به ژاپنی: 本田技研工業株式会社)‏ یک شرکت بزرگ ژاپنی است. این شرکت بخاطر تولید موتورسیکلت و خودرو در سطح جهان شناخته می‌شود. این شرکت بزرگ همچنین در بسیاری از کشورها از جمله ایالات متحده، کانادا، برزیل، تایلند و چین کارخانه‌هایی دارد. هوندا پنجمین تولید کننده خودرو در جهان است و پس از تویوتا و بالا تر از شرکتهایی مانند نیسان دومین تولید کننده خودرو در ژاپن می‌باشد. در واقع هوندا پیش از جنگ یک تعمیرکار ساده دوچرخه بود. پس از جنگ دوم جهانی ارتش ژاپن تعداد زیادی موتورهای کوچک بنزینی از کار افتاده که برای ایجاد روشنائی در سنگرها و دفاتر فرماندهان در پشت جبهه‌ها از آنها استفاده می‌شد داشت (۵۰۰٫۰۰۰ دستگاه) که آنها را برای فروش به مزایده گذاشت. هوندا در این مزایده شرکت کرد و برنده شد اما چون پول باندازه کافی نداشت موضوع را در خانواده مطرح کرد و با همکاری و شراکت بیست و پنج نفر پسر عموها و پسرخاله‌ها و دائی‌ها و بقیه آن ژنراتورها را خرید. حالا بر اساس ایده‌ای که داشت جایی را احتیاج داشت تا بتواند کار کند. یک سوله قدیمی و متروکه در خارج از توکیو باو و خانواده این امکان را داد. آنها ظرف مدت کوتاهی دوچرخه‌ها را موتور دار می‌کردند. از این طریق سرمایه‌ای دست و پا کرد قدم دوم این بود که یکدستگاه موتورسیکلت ASB انگلیسی خریداری کرد و به کارخانه و یا همان سوله آورد و تمام اجزا آنرا از هم جدا کرد و گفت حالا سعی کنیم عین اینرا و یا با آلیاژ بهتر بسازیم و با تغیرات بسیار آنرا ساختند حاصل آن موتور سیکلت بدون کلاچ سوپرکاپ ۷۰ بود.

تاریخچه

 

شرکت موتوری هوندا یک شرکت تولیدی، فنی و مهندسی در زمینه طراحی پیشرانه و فناوری‌های مختلف موتوری است که تمرکز اصلی این کمپانی بر تولید اتومبیل و موتورسیکلت می‌باشد. هوندا با تولید بیش از۱۴ میلیون پیشرانه در سال، به عنوان بزرگترین تولید کننده پیشرانه در جهان به حساب می‌آید. به وجود آورنده این کمپانی، “سویچیرو هوندا” یک مکانیک بود که پس از کار کردن در آرت شوکای با تکیه بر اراده و فعالیت فردی توانست رینگ پیستون‌های مخصوص خود را در سال ۱۹۳۸ تولید کند. در حالی که اولین طرح وی در فروختن آن‌ها به تویوتا شکست خورد، ولی هوندا توانست با تویوتا قراردادی منعقد کند که این قرارداد تا جنگ جهانی دوم ادامه داشت. پس از جنگ جهانی، وی یک کمپانی بزرگ بنا کرد. به دلیل مشکلات شدید مالی و نیاز شدید به وسایل نقلیه در آن زمان، هوندا با اتصال یک پیشرانه ساده به بدنه یک دوچرخه، یک وسیله ارزان قیمت را تولید کرد. وی کمپانی خود را “هوندا کیگن کوگیو کابوشی کایشا” به معنی کمپانی تحقیقاتی هوندا نام نهاد. اولین محصول این کمپانی که در ابتدا یک کابین کوچک و ساده چوبی بود، یک دوچرخه موتوردار بود. کمپانی رسمی موتوری هوندا به نام وی و به طور رسمی در ۲۴ سپتامبر ۱۹۴۸ در ژاپن بنا شد.
بدین ترتیب بود که اولین موتور سیکلت تکامل یافته هوندا در سال ۱۹۴۹ روانه بازار شد که Dream D-Type نام داشت. کمپانی هوندا در سیر تکاملی خود و در طی موفقیت‌های چشمگیر در عرصه موتورسیکلت سازی، شانس خود را در اتومبیل سازی هم امتحان کرد. در اوایل سال ۱۹۶۰ اولین نمونه‌های اتومبیل جاده‌ای هوندا تولید شد. البته این محصول بیشتر بر مبنای بازار ژاپن طراحی شده بود. اولین محصول اتومبیلی هوندا مدل T۳۶۰ در سال ۱۹۶۳، یک بارکش کوچک در چهار فرم متفاوت بدنه بود که با یک پیشرانه ۳۶۰ سی سی و با ۳۰ اسب بخار قدرت تولید می‌شد. دو ماه بعد، اولین محصول رسمی هوندا با نام S۵۰۰ ساخته شد که یک خودروی دو در با یک موتور ۴۹۲ سی سی بود که با ۴۴ اسب بخار قدرت و گشتاور ۹۵۰۰ دور در دقیقه و با یک گیربکس چهار دنده عرضه گردید.
علاوه بر بازار ژاپن، کمپانی هوندا تلاش‌های بسیاری برای بازاریابی در آمریکا و کانادا انجام داد. اتومبیل‌های پیشرفته هوندا که با مارک “ACURA” در آمریکای شمالی و چین عرضه می‌شود، تحولی بزرگ در تولید اتومبیل های لوکس هوندا ایجاد کرد. در سال‌های اخیر تاکید هوندا در سیستم امنیتی و توسعه این امکانات بوده است. برای سال ۲۰۰۷ هوندا در صدد گسترش بخش‌های استاندارد امنیت در حد خودروهای روز آمریکای شمالی بوده و در این زمینه کیسه‌های هوای روبرو (Front Air Bag)، کیسه‌های هوای طرفین (Side Air Bag) وترمزهای ضد بلوکه (Antilock Brake System =ABS) را در مدل‌های جدید خود منظور کرده است. F۱ یا همان فرمولا وان یکی از مهیج‌ترین زمینه‌هایی است که هوندا بازی تجارت را در آن تجربه کرده است. برای اولین بار در فصل ۱۹۶۴ آلمان بود که هوندا اتومبیل خود را وارد عرصه رقابت کرد، ولی اولین پیروزی تیم هوندا در گراندپری مکزیک
به دست آمد.

رولز رویس کارز

 

 

رولز-رویس موتور کارز (به انگلیسی: Rolls-Royce Motor Cars Ltd.‎)‏ شرکت بریتانیایی تولیدکننده خودروهای لوکس است، که در سال ۱۹۰۶ توسط چارلز استوارت رولز و هنری رویس و و با نام رولز-رویس لیمیتد تاسیس شد. شرکت خودروسازی رولز-رویس در سال ۱۹۹۸ توسط ب ام و
خریداری شد و هم‌اکنون زیرمجموعه‌ای از این کمپانی آلمانی به‌شمار می‌آید.

ریشه‌های تاسیس رولز رویس به اواخر سال ۱۹۰۳ و اوایل ۱۹۰۴ بازمی‌گردد، که این شرکت، اولین کارخانه تولید خودروی خود را، با مشارکت هنری رویس و چارلز استوارت رولز در شهر منچستر راه‌اندازی کردند. این شرکت در آغاز فعالیتش با نام رولز-رویس لیمیتد ثبت گردید.

رولز-رویس لیمیتد

 

رولز-رویس لیمیتد در تاریخ ۱۵ مارس ۱۹۰۶ به وسیلهٔ چارلز استوارت رولز و سر فردریک هنری رویس بنیان گذاشته شد. از سال ۱۹۱۴ نیز، بخش طراحی و تولید موتورهای هواگرد نیز به این مجموعه اضافه گردید.
در سال ۱۹۷۱ رولز-رویس زیر بار هزینه‌های ساخت موتور جت آربی۲۱۱ فلج شده بود، که این امر سبب ملی شدن این شرکت تحت نام رولز-رویس(۱۹۷۱)لیمیتد گردید. در سال ۱۹۷۳ بخش تولید خودرو این شرکت، از شرکت مادر جدا شده و رولز-رویس موتورز نام گرفت.
رولز رویس(۱۹۷۱)لیمیتد به‌عنوان یک شرکت ملی به کار خود ادامه داد، تا این که در سال ۱۹۸۷ در جریان خصوصی سازی‌های زمان مارگارت تاچر رولز-رویس نیز خصوصی اعلام شد و رولز-رویس پی‌ال‌سی نام گرفت.

خریداری توسط بی‌ام‌دبلیو

در سال ۱۹۹۸ صاحبان شرکت رولز رویس موتورز تصمیم به فروش این شرکت گرفتند. شرکت ب‌ام‌و جدی‌ترین خریدار رولز رویس بود، چرا که در گذشته موتور و بعضی دیگر از قطعات رولز رویس و بنتلی را، این شرکت آلمانی تهیه می‌نمود.
آخرین پیشنهاد ب ام و؛ ۳۴۰ میلیون پوند بود، ولی این مبلغ با پیشنهاد ۴۳۰ میلیون پوندی گروه فولکس‌واگن شکسته شد، اما به علت این که مدیران رولز رویس اصرار بر فروش شرکت به ب ام و را داشتند، طبق توافقی قرار بر این شد، که از سال ۱۹۹۸ تا ۲۰۰۲ ب ام و کماکان موتور و تجهیزات خودروهای رولز رویس را تامین کند و اجازه داشته باشد، از نام‌های آنها استفاده نماید.
این توافق از تاریخ ۱ ژانویه ۲۰۰۳ متوقف شده و فقط ب ام و حق استفاده از نام رولز رویس را داشته، همچنین شرکت فولکس‌واگن باید نام خودرو رولزرویس/بنتلی را به بنتلی تغییر دهد.

ب ام و (BMW)

 

 

 

ب ام و (BMW) که کوتاه شدهٔ عبارت آلمانی Bayerische Motoren Werke به معنای صنایع موتوری باواریا است، یک کمپانی مستقل آلمانی و از تولید کنندگان بنام خودروی سواری و موتورسیکلت در جهان است. دفتر مرکزی این کمپانی در مونیخ واقع است. این کمپانی تملک کارخانه‌های رولز رویس (Rolls-Royce) و مینی (MINI) و کارخانه موتورسیکلت سازی هاسکوارنا را در اختیار دارد و پیش از این کمپانی روور(Rover) را نیز در اختیار داشته‌است. در سال ۲۰۱۰، گروه ب ام و ۱۴۸۱۲۵۳ دستگاه خودرو و ۱۱۲۲۷۱ دستگاه موتورسیکلت تولید کرد.
فرانتس جوزف پوپ، یکی از ۳ بنیانگذار کمپانی خودروسازی ب ام و است.

تاریخچه

کارخانه ب ام و در سال ۱۹۱۷ به عنوان یک کارخانه تولید موتور هواپیما تاسیس شد. در سال ۱۹۱۸ و با پایان جنگ جهانی اول، کارخانه به دلیل قطع نامهٔ ورسای وادار شد که بخش تولیدهای موتور هواپیمای خود را متوقف کند. این کارخانه تا سال ۱۹۲۳ تنها موتور سیکلت می‌ساخت و با برداشته شدن تحریم‌ها در سال ۱۹۲۸ آغاز به تولید خودرو کرد.
نخستین خودروی تولیدی ب ام و، دیکسی بود، که بر پایه آستین ۷ و تحت لیسانس شرکت موتور آستین تولید شد.
لوگوی آبی رنگ این کارخانه از شکل پره‌های در حال چرخش هواپیما الهام گرفته شده است. این موضوع در سال ۱۹۲۹ مورد تایید این کارخانه قرار گرفت.[[پرونده:BMW-Gebäude.jpg|بندانگشتی|چپ|170px|ساختمان مرکزی ب ام در مونیخ عوامل زیادی در طراحی چنین نشانی تاثیر داشتند که در این میان می‌توان به پرچم ایالت باواریا که به رنگ آبی و سفید است و هم چنین کارخانهٔ موتورسازی راپ (Rapp Motorenwerke) که آن هم در باواریا بود و رنگ‌های آبی و سفید را در نشان خود به کار برده بود؛ اشاره کرد. نخستین موفقیت این شرکت تولید هواپیماهای IIa inline-six بود که در زمان پیکارهای جنگی ایجاد شد. در هنگامهٔ جنگ جهانی دوم نیز ب ام و دوباره دست به تولید هواپیما و موتورهای آن برای نیروی هوایی آلمان زد.
پس از جنگ دوم جهانی و مواجهه بخش خودروسازی کارخانه در سال ۱۹۵۹ با دشواری‌های مالی جدی، سهامداران باید تصمیم می‌گرفتند که تولید خودرو را ادامه دهند یا کارخانه را معلق کنند. آن‌ها پس از بررسی‌ها، تصمیم گرفتند به کار خود ادامه دهند. ب ام و حقوق تولید خودرویی ایتالیایی به نام ایزو ایستا را خریداری نمود. تولید این خودروی کوچک با قوای محرکهٔ موتورسیکلت‌های ب ام و باعث سود دهی و موفقیت نسبی دوبارهٔ کارخانه شد و آن را از ورشکستگی نجات داد. در همان سال بود که ۴۵٪ سهام این شرکت توسط خانوادهٔ کوانت (Quandt) خریداری شد و بقیه نیز به صورت عمومی به مردم واگذار شد.
ب ام و در سال ۱۹۶۶ کارخانهٔ هانس گلس واقع در دینگل فینگ آلمان را خریداری نمود. چنین رایج است که دلیل اصلی خریداری این کارخانه، دستیابی به دانش تولید تسمه تایم برای موتورهایی با میل سوپاپ در بالا، بوده است. از آن پس خودروهای گلس با آرم ب ام و عرضه می‌شد.
در سال ۱۹۹۲ ب ام و شروع به خریداری یک تاسیسات عظیم طراحی در کالیفرنیای آمریکا کرد که پیش از این متعلق به استودیو DesignworksUSA بود. تملک کامل این تاسیسات تا ۱۹۹۵ به طول انجامید.
ب ام و در سال ۱۹۹۴ گروه انگلیسی روور (Rover)، شامل برند‌های تولیدی روور، لندروور و ام جی را خریداری کرد. پس از شش سال زیاندهی شدید در سال ۲۰۰۰ ب ام و تصمیم به فروش روور گرفت. ام جی و روور به کنسرسیوم فینیکس (Phoenix) و لندروور به کمپانی فورد فروخته شد. ولی ب ام و در مقابل حقوق مربوط به مینی (MINI) و رولزرویس را به دست آورد.
در سال ۲۰۰۲ طراحی خودروهای ب ام و دچار تغییرات شدیدی شد. از آن جمله می‌توان به طرح‌های رادیکال ب ام و سری ۷ و ب ام و زد ۴ به وسیله کریس بنگل سرطراح معروف ب ام و اشاره کرد. در فوریه ۲۰۰۹ کریس بنگل اعلام کرد پس از هفده سال از ب ام و جدا خواهد شد. از آن زمان آدریان فن هایدونک هلندی که معاون و دست راست کریس بنگل به شمار می‌رفت جایگزین او در سمت رئیس بخش طراحی ب ام و شده است.
در ژانویه ۲۰۱۲ ب ام و توسط فوربس (Forbes.com) به عنوان خوشنام ترین برند خودرویی دنیا شناخته شد.

صنعت خودرو سازی

 

 

صنایع خودروسازی، شامل تمام بخش‌های طراحی، توسعه، تولید، بازار و فروش لوازم نقلیه موتوری را در بر می گیرد. به مجموعه شرکت‌ها و کارخانجاتی که در طراحی، ساخت، بازاریابی و فروش وسایل نقلیه موتوری دخیل هستند، بخشی از این صنعت هستند. در سال ۲۰۰۸، بیش از ۷۰ میلیون وسیله نقلیه موتوری که شامل خودروهای معمولی و خودروهای تجاری می‌شود در سراسر جهان تولید شده است.

در سال ۲۰۰۷، جمعا ۷۱.۹ میلیون خودرو در جهان فروخته شده است که:۲۲.۹ میلیون در اروپا،۲۱.۴ میلیون در آسیا-اقیانوس آرام،۱۹.۴ میلیون در آمریکا و کانادا،۴.۴ میلیون در آمریکای لاتین،۲.۴ میلیون در خاورمیانه و ۱.۴ میلیون در آفریقا بفروش رفته است.هنگامی که بازار در آمریکا و ژاپن راکد بود، آسیا و آمریکای جنوبی بسیار رشد کردند و قدرتمند شدند.همچنین از بازارهای بزرگ روسیه، برزیل، هند و چین هم اینگونه بنظر می رسد که بسیار سریع رشد کرده اند.

از حدود ۲۵۰ میلیون وسیله نقلیه در کشور ایالات متحده استفاده می شود.طبق آمار سال ۲۰۰۷، حدود ۸۰۶ میلیون خودرو و کامیونت در جهان وجود دارد و سالیانه بیش از ۲۶۰ میلیارد گالن بنزین و گازوییل مورد استفاده خودروها قرار می گیرد.این آمار بسرعت در حال افزایش است بویژه در چین و هند. به عقیده برخی توسعه سیستمهای حمل و نقل شهری می تواند تا حدود زیادی از مصرف بیش از حد انرژی بکاهد و درنتیجه تاثیرات زیادی در سلامت افراد جامعه داشته باشد. ولی با اینکه در این قسمت سرمایه گذاری بالایی انجام گرفته، کمتر شاهد خدمات دهی این بخشها هستیم.

 

منبع: دانشنامه آزاد ویکی پدیا

مرسدس بنز

 

مرسدس بنز، که در فارسی بیشتر به بنز معروف است، نام خودروهای ساخت شرکت دایملر است. این شرکت ادامه قدیمی‌ترین سازنده خودرو در جهان است. گوتلیب دایملر و کارل بنز، دو مخترع آلمانی موتور چهار زمانه، پس از مدتی کار مستقل، شرکت دایملر-بنز را در سال ۱۹۲۶
تأسیس کردند و محصولات خود را به پیشنهاد نخستین نماینده فروش خود، مرسدس گذاشتند که از نام دختر این نماینده گرفته شده بود.

دایملر کرایسلر
در سال ۱۹۹۸ شرکت دایملر-بنز با پرداخت مبلغ ۳۶ میلیارد دلار اقدام به خرید شرکت آمریکایی کرایسلر نمود. با این خرید شرکت دایملر-کرایسلر تأسیس شد. پس از تاسیس شرکت جدید دایملرکرایسلر، تولید اتومبیل‌ها با نامهای تجاری قدیمی ادامه یافت. با اینکه در ابتدا استفادهٔ مشترک از فناوری‌های دو شرکت بصورت محدود پیش‌بینی شده بود، اما ساخت خودروهای آمریکایی دوج مگنوم، دوج چارجر، کرایسلر ۳۰۰ و کرایسلر چلنجر مدل ۲۰۰۹ اصولاً به خاطر استفاده از فناوری دایملر امکان پذیر شد. طرف آمریکایی امکان استفاده از موتورهای دیزل دایملر را در خودروهای کرایسلر پیدا کرد.
در سال ۲۰۰۷ به دلیل کارکرد ضعیف کرایسلر، شرکت دایملر سهام کرایسلر را به یک موسسه مالی فروخت و به شراکت تجاری با کرایسلر پایان داد.شرکت دایملر کرایسلر متعاقباً به شرکت دایملر آ گ تغییر نام داد.

منبع: دانشنامه آزاد ویکی پدیا

فراری

 

 

فراری‏ یک کارخانه سازنده خودرو ایتالیا است. این کمپانی تحت مالکیت کمپانی فیات می‌باشد، خودروهای این کمپانی به اصطلاح ابَرخودرو هستند و از سرعت و قیمت بالایی برخوردارند.

سریعترین مدل این کمپانی F50 GT1 است که قادر است با ۳۷۰ کیلومتر بر ساعت حرکت کند.

این کمپانی توسط انزو فراری پایه گذاری شد و در مسابقات اتومبیل رانی شرکت می‌نمود فراری معروف به اسب رام نشدنی ایتالیایی‌ها است. داشتن یکی از آنها آرزوی خیلی‌ها می‌باشد. این کمپانی در مسابقات اتوموبیل

رانی فورمول یک هم بسیار معروف است و خودروهای مخصوص فورمول یک هم تولید می‌کند.

 

 

منبع: دانشنامه آزاد ویکی پدیا